rozdział 2: kara to norma

włącz (jak chcesz)

*Zayn*

Jaka ona jest dziwna. Prawie tak jak Lou, ale to czyni ich wyjątkowymi.
Razem z przyjaciółmi wyszliśmy z klasy. Usiedliśmy na parapecie.

- Ej ona jest jakaś dziwaczna, wieczna złośnica- naszą dyskusję rozpoczął Hazza, a tematem była ta dziewczyna, z którą siedziałem.

- Nie znasz jej, a oceniasz- wtrącił Liam.

- Ja uważam, że jest spoko- powiedział nasz blondyn.

- Popieram ich- wtrąciłem.  Loczek teatralnie przewrócił oczami.

- A ty Lou co myślisz?- najmłodszy z nas szukał wsparcia u nieobecnego pasiaka. To było troche dziwne, on zawsze ma coś do powiedzenia, a tu cisza. Jednak po chwili wrócił do świata żywych.

- Nie znam jej- rzucił oschle. – dobra ja idę bo mam w-f. – wstał i poszedł w stronę sali gimnastycznej. Od rana jakoś dziwacznie się zachowuje. Może to jakaś trema przed nową szkołą? A nie ważne.

*Vanessa*

Zaraz po dzwonku, poszłam na kolejną lekcję, czyli w-f. W szatni przebrałam się w krótkie spodenki i luźną bluzkę. Weszłam na salę, dzisiaj miałyśmy mieć w-f z chłopakami. Trener kazał wybierać drużyny, kapitanem był David i Alan. Mieliśmy grać w nogę. Byłam w drużynie z Alanem, Tomem, Samem i jeszcze jakimiś chłopakami. Grałam przeciwko bracią. Oczywiście nie odbyło się bez fauli. Kiedy David podstawił mi haka, a ja witałam się z podłogą. W Bartku coś pękło.

- Stary przegiąłeś- pomógł mi wstać. Co on kombinuje? Wyrwałam się w jego uścisku.

- Co wy knujecie debile? – popatrzyli na mnie jakoś dziwacznie, zgłasza Bartek. – dobra tobie wierzę, ale po części, bo grasz słodziaka – powiedziałam w stronę blondyna.

- Kurwa jak zawsze problemy i graj tu z dziewczyną w piłkę. – wszyscy parsknęli śmiechem oprócz tego nowego. Frajer, jebany skurwiel i on jest moim bratem. – baby nadają się tylko do kuchni, a nie na boisko. – Wróciliśmy do gry. Już ja ci pokażę gdzie twoje miejsce. Nie na boisku, nie w domu, tylko szpitalu. Okiwałam tego głąba i strzeliłam gola, sytuacja ta powtórzyła się kilka krotnie. Moja drużyna, a właściwie to Alana wygrała. Matt podszedł do mnie i pchnął mnie tak, że upadłam. Podbiegł do mnie trener i Alan. – ze mną nie wygrasz- rzucił oschle w moją stronę. Wstałam i otrzepałam spodenki.

- Właśnie to zrobiłam, już wiesz gdzie twoje miejsce leszczu- rzuciłam i wyszłam dumna z sali. Natrafiłam na wzrok tego nowego. Złapał mnie ktoś za rękę.

- Pogodzicie się w końcu?- powiedział blondyn.  Popatrzyłam na brata.

- Z tym skurwielem?! Nigdy. Chyba że mnie przeprosi i przyzna, że dziewczyny mogą być lepsze od chłopaków. – odeszłam na kawałek i zatrzymałam się. Ten koleś znowu się gapił. Poszłam wziąć prysznic, wróciłam owinięta w ręcznik. Moich ciuchów nie było. Chuj z nim i krzyżyk na drogę. Okryta w czarny kawałek materiału, weszłam do męskiej szatni. Chłopaki popatrzyli na mnie dziwnie, a zwłasza bracia. Stanęłam naprzeciwko nich. – moje ciuchy już!

- Spadaj, nie mamy twoich ciuchów. – rzucił obojętnie.

- Tak chcecie się bawić?- w pomieszczeniu nie było mojego najstarszego brata. Co innego jego ciuchy. Uśmiechnęłam się. Chwyciłam jego rzeczy i wróciłam do szatni płci pięknej, mądrzejszej i bardziej rozwiniętej od chłopców. Ubrałam czystą bieliznę, którą akurat miałam w torbie. Nie lubię spoconej. Ubrałam czarne rurki brata, a przez głowę przeciągam jego ulubioną bluzę z kapturem. Chwyciłam torbę i poszłam na hol. Ludzie dziwnie się gapili. W tłumie dostrzegłam Emmę. Podeszłam do niej, co chwila podciągając spodnie, bądź co bądź mój braciszek był troche grubszy ode mnie.

- Co ty masz na sobie?- zaśmiała się, ja spojrzałam na ciuchy, które gościły na moim ciele.

- Ubranie Matta.

- A co on ma na sobie?- dalej przesłuchiwała mnie.  Miałam zamiar odpowiedzieć, ale przerwali nam moi bracia.

- Masz mu oddać ciuchy- powiedział dumnie David.

- Niech sam po nie przyjdzie

- Znowu zaczynasz? Co ty okres dostałaś?- palant, jeszcze kilkanaście minut temu był słodki jak cukierek.

- Nie, to fobia „ nie gadam z takimi chujami jak wy”- zdenerwowana poszłam na następną lekcję. Mój wzrok był skierowane w obuwie które gościło na stopach. Tenisówki nie były moje, należały do Matta. Wpadłam na kogoś. Moja koordynacja i szczęście dziś są tak bardzo zgrane, że sama w to nie wierzę. – przepraszam, zagapiłam się.

- Nie to ja przepraszam- popatrzyłam na chłopaka, który stał przede mną. To ten z drużyny moich braci. Uśmiechnęłam się i chciałam wejść do klasy.

- Hay Princess – usłyszałam za sobą, odwróciłam się i zobaczyłam mulata.

- Siemka- powiedziałam bez żadnego uczucia.

- Co jest?- zapytał chłopak w koszuli w kratę. Za nim dostrzegłam 3 muszkieterów i palantów. Jeden szedł w samych bokserkach. Zaczęłam się chichrać.

- Oddawaj moje ciuchy!

- Już mnie rwie.

- Że co słucham?- żenada, nie wygra wojny na disowanie się.

- To nie słuchaj bo cie wyrucham!- chłopaki zaśmiali się, moi dwaj bracia też.

- O co ci kurwa chodzi?!

- O to, że nie szanujesz kobiet, ciulu!- zaczyna. Pamiętam naszą pierwszą kłótnię na ten temat. Zaczęło się jak miałam 5 lat, a on 8. Zaczął się rządzić i popisywać, a skończyło się na tym, że oboje wylądowaliśmy w szpitalu. Mieliśmy złamane ręce. Oczywiście jego ego i ta jebana męska duma nie pozwoliły mu na to, żeby mi wybaczyć. Od tego czasu skaczemy sobie do gardeł.

- Smarkula, i słaba dziewucha- dobra mam dość. Podeszłam i wymierzyłam mu siarczystego liścia w policzek, który po chwili przybrał kolor malinowy. Był wściekły jak jeszcze nigdy. Chciał mi oddać, ale nie pozwolił mu na to Zayn i Bartek.

- Stary przesadzasz – mój blondyn zaczął rozładowywać napięcie

- Morda Bartek a teraz się odsuń- rozkazał, a chłopak mu po dłuższych namowach uległ. Podszedł do mnie i chwycił za włosy. Jednak zainterweniował nauczyciel.

- Matt i Vanessa do pana dyrektora.

- Za co?- odpowiedzieliśmy równocześnie.

- Za żywota.

- Ona nic nie zrobiła.

- Właśnie- chłopaki z tego zespołu zaczęli się za mną wstawiać.

- Cała dziewiątka, zapraszam-  wskazał gestem dłoni.

- Ale oni nie mieli z tym nic wspólnego, to ja zaczęłam. Pójdę sama- nie pytajcie dlaczego to zrobiłam. Mimo że ciągle się kłócimy, to tak naprawdę go kocham. W gabinecie znowu dowiedziałam się jaka to jestem zdemoralizowana, co kol wiek to znaczy.

- Może mi to wyjaśnisz?

 - Dobra!- powiem prawdę nich się cieszy- chodzi o to, że to wszystko mnie przerasta i nie radzę sobie z życiem. Matka odeszła do swojego gogusia jak miałam rok i żyję z samymi facetami.- popatrzył na mnie współczującym wzrokiem. Podszedł i zaczął mnie przepraszać.

- Przepraszam powinienem być bardziej wyrozumiały, to naprawdę dużo. Wiesz nie musisz siedzieć w tej kozie- wstałam i uśmiechnęłam się, w końcu wydusiłam z siebie to co mnie zatruwało od środka i niszczyło psychikę.

- Dzięki, mógłby pan nikomu nie mówić o tej rozmowie?

- Spokojnie to zostanie między nami- podziękowałam i wyszłam z gabinetu weszłam do sali od biologii. Było tylko jedno wolne miejsce, a mianowicie obok chłopaka w koszulce w paski. Usiadłam obok niego. Po lekcji podeszli do mnie bracia, Zayn i jego kumple.

- Dlaczego to zrobiłaś?- zapytał spokojnym tonem, nie pamiętam kiedy ostatnio tak do mnie mówił.

- Żeby chronić ci dupe zresztą i tak zawsze to ja mam przejebane, bo ty i twoja jebana męska godność ci na to nie pozwalają- czułam, że oczy robią się szklane. Uciekłam, wyszłam ze szkoły. Poszłam do parku. Było tak kilku chłopców z gimnazjum. Grali w kosza. – mogę się przyłączyć?- popatrzyli na mnie i się uśmiechnęli cwaniacko.

- U laleczko, nie połamiesz sobie paznokci?- głupie odzywki też są na liście rzeczy, którymi gardzę.

- Zaraz ci pokażę, że jesteś cienki Bolek. Dawaj piłkę- rzucił mi pomarańczową kulę, którą złapałam a następnie wrzuciłam do kosza, tym samym zdobywając 3 punkty. Jego mina była bezcenna. – co minka zrzedła? – zaśmiałam się i poszłam dalej. Doszłam pod wielką wierzbę płaczącą. Weszłam pod jej gałęzie i siedziałam oparta o pień. Chyba mi się przysnęło.

_______________________________________

okay mamy rozdział 2, dzięki za komentarze i głosowanie w ankietach. cieszę się, że czytacie... a co u was? jak oceny na semestr? i wgl. bo u mnie jak zawsze DOBRZE haha. moja gatka na temat:" Jak w szkole?" 

ja: " dobrze"- wzruszam ramionami i nara. 

MOŻECIE ZADAWAĆ PYTANIA BOHATEROM I MI - jeśli tylko chcecie :P

komentujcie miśki :D